โศภิษฐ์ตา

สวัสดี ฝากความคิดถึงกันไว้หน่อย นะจ๊ะ

วันพุธที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2554

เปิดเรียนแล้ว

ตื่นตั้ง แต่ ตีห้า  มาทำข้าวกล่องให้โคตะ  เนื่องจากเป็นคนทำอะไรช้าเหมือนหอยทากมาก
เลยต้องตื่นเช้า  โดยไม่มีนาฬิกาปลุก ฮุ ฮุ  ตื่นได้ไง  เนี่ย  โคตะก็เด็กดีเกินคาดหมายเรื่องข้าวกล่องกินหมดไม่อิดออด อาจเป็นเพราะหิว เล่นจนเหนื่อย  มันหิวโซ   โคตะสร้างวีรกรรมเมื่อวานก่อน ขว้างทรายสวนกับเด็กอีกคน แล้วไม่ยอมขอโทษ อยู่นาน จนสุดท้ายขอโทษ  ไม่รู้วันนี้จะไปทำอะไรอีก
เมื่อวานไม่ต้องทำข้าวกล่องไปให้เพราะทุกวันพุธเด็ก ๆจะทำอาหารกินกันเอง เมื่อวานเย็นกินแซลมอล ไปกันเกิดอาการคันอีกแล้วโคตะ คันขเยอเลย จะกินอะไรได้บ้างเนีย สงสารจริง  ตอนนี้อาการแพ้เริ่มดีขึ้นเนื่องจากเลี่ยงของแพ้ ๆ ไป รายการที่รู้ ก็มี ไข่  ถั่วลิสง  กุ้ง  แซลมอล ล่าสุดนี้ เพิ่งจะตาสว่าง แต่มิกิ ยังไม่ดีขึ้นเท่าที่ควร  เธอแพ้แทบทุกอย่างปลาสารพัด แทบจะกินอะไรไม่ได้เลย น่าสงสารที่สุด
โคตะหงุดหงิดตอนกลับบ้านเมื่อสัปดาห์แรก คงเป็นเพราะง่วงหลับ แล้วก็เหนื่อย เครียด เด็ก มักจะเครียดเมื่อไรโรงเรียนแรก ๆ  แม้จะไปแค่ครึ่งวันก็เถอะ แต่ สัปดาห์ที่สองดีขึ้น ให้หลับไวขึ้น แล้วสามารถตื่นโดยไม่งอแง กลับบ้านก็ไม่หงุดหงิดมาก คงจะดีกว่านี้ ต่อๆ ไปนะจ๊ะ   รวม ๆ โคตะสามารถเข้ากับโรงเรียนได้ดี จะมีพฤติกรรมก้าวร้าว ต้องค่อย ๆ ตบ ๆ ต้อม ๆ กันต่อไป เฮ้อ เหมือนใครเนอะ ลูกใครหว่าประมานนั้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ฝากความคิดเห็นนิดนึงนะคะ น่านิดนึง เสียเวลานิดเดียวนะ นะ