คุณครู กับ โคตะ

เนื่องจากคุณครูที่โรงเรียนอยากพบโคตะก่อนที่จะเข้าโรงเรียน  อยากรู้ว่าโคตะเป็นเด็กแบบไหน  และแล้ว ก็ได้พบปะ พูดคุยกัน  ผู้ปกครองกับครูคุยกันซะมากกว่าที่โคตะจะคุย ทั้ง ๆ ที่ครูอยากจะคุยกับโคตะ แต่ไม่มีคำตอบจากโคตะเลย  แม้คุณครูจะถามชวนพูดสักเท่า ไร  จนสุดท้าย โคตะถามว่า พวกเด็ก ๆ ไปไหนหมด ไม่เห็นมีใครอยู่โรงเรียนเลย เฮ้อ ในหัวโคตะ โยเจนมันคงมีแต่เด็กเล่นตลอดเนอะ  ถามเรานะไม่ใช่ถามเซนเซเราเลยแกล้งไม่รู้ ลองถามเซนเซ ดูสิ  โคตะเลยพูดกับครู แล้วก็อายอีกมากกว่าเดิม   อ่อ ครูผู้หญิง ชื่อทานาโกะ เซนเซ  สรุป เท่าที คุยกับเซนเซเป็นเรื่องเป็นราวก็คราวนี้ ล่ะ ก่อน ๆ ไป ก็ฟังแถลงการณ์ซะ ว่ารูปแบบของ โรงเรียนเป็นอย่างไร รวม ๆ แล้ว ก็ธรรมดา  ทั่วไป แต่ก็ปล่อยให้เด็ก ๆ เล่นเลอะเทอะ โดยไม่จำกัดอะไรมาก ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรสำหรับเรา คิดว่า เวลาเล่นข้างนอกน้อยไปหน่อยซะด้วยซ้ำ  โคตะอยู่บ้าน วิ่งเล่นนอกบ้านวันละ 4 ชั่วโมง แต่อยู่โรงเรียน ตามตาราง  มันก็ไม่แน่นอนอะไร แต่เป็นตารางตัวอย่างเฉย ๆ เพราะเปลี่ยนไปแต่ล่ะวัน  อย่างมากให้อยู่ข้างนอก แค่ 1 ชั่วโมง  เราอยากเจอโรงเรียน ที่ให้ เด็ก เล่นแต่ ข้างนอกวันล่ะ อย่างต่ำ 4 ชั่วโมงเพราะเด็กควรจะอยู่กับธรรมชาติ  แม้ว่าวันไหน ฝนตก  แดดจัด โคตะก็วิ่งเล่นข้างนอกอย่างมีความสุขการเรียนรู้ต่าง ๆ มันก็เกิดจากตรงนั้นล่ะ  บางคนมองเราแปลก ๆ  ทำไม ปล่อย เด็กวิ่งตากแดดตากฝน เออ ตากฝน มันก็มีเสื้อกันฝน แดดร้อนมันก็มีหมวก  หรือบางครั้งไม่ชอบใส่ ผิวเปลี่ยนสีไป ไม่เห็นเป็นไรเลย  แต่มันคงเป็นทางเลือกที่น้อย ที่โรงเรียนจะเลือกทำแบบนั้น เพราะว่า ควบคุมเด็ก และปัจจัยหลาย ๆ อย่าง  แต่ที่นี่ชอบคือ วันพุธให้เด็ก ช่วยกันทำอาหารกลางวันเอง ทุกคนต้องช่วยกัน มีดีตรงนี้ล่ะ แต่ปกติโคตะก็ช่วยทำอาหารอยู่บ้านอยู่แล้ว สนุกกับกิจกรรมนี้ดี เราไม่ได้ตื่นเต้นอะไรอีกเหมือนกัน อย่างที่บอกอยากให้เด็ก ๆ เล่นข้างนอกเยอะ ๆ มากกว่า  แต่ว่าศรีราชามันไม่ค่อยมีสถานที่เดินเล่นให้เด็ก อย่างโคตะตื่นเต้นได้เลย แต่เด็กโคตะชอบทะเล เห็นเท่าไรก็ไม่เบื่อ  แต่อย่่างที่ว่า แหละโรงเรียนก็ตารางกิจกรรม ก็เปลี่ยนไปเรื่อย  ๆ ตามกำลังของคุณครู  เพราะเป็นโรงเรียนที่เปิดแบบฉุกลุกมีครูน้อย  คาดว่าจะมาเพิ่มอีกเร็ว ๆ นี้   แต่แนวคิดของครู เราก็ค่อนข้างชอบ โรงเรียนนี้ไม่ได้แยกชั้นว่า เด็กอายุเท่าไร   คือเด็กตั้งแต่  3-6 ขวบอยู่รวมในคลาสเดียวกัน ให้พี่สอนน้อง น้องฟังพี่ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน  แล้วเด็ก 3 ขวบที่เคยเป็น พระราชาอยู่ในบ้านก็จะมีพี่ ๆ คอยคุย ความเป็นราชาก็จะหดหายไปได้บ้างตามกำลังตักเตือนของพี่ ๆ  เพราะพี่มีแรงเยอะกว่า  แบบว่าไม่มีใครได้ใหญ่อยู่คนเดียว  ฉะนั้นเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่สามารถทำอะไรได้ดีเท่าเด็กที่โตกว่าก็จะเห็นเด็กที่โตกว่าทำอย่างไร ไปโดยอัตโนมัติ ส่วนเด็กที่โตกว่า แม้ไม่เคยมีน้อง ก็จะมีส่วนที่ต้องดูแลให้ความช่วยเหลือเด็กที่เล็กไปอย่างอัตโนมัติ ไม่ใช่การบังคับขู่เข็ญหรือหน้าที่ที่ต้องทำอย่างไร แต่เป็นนิสัย ที่ควรปลูกฝังให้มนุษย์ตัวน้อยพึงมี เพื่อการเติบโตอย่างมีคุณธรรมภายภาคหน้า   ส่วนเซนเซก็มีคำถามผู้ปกครองด้วย ว่าอะไรที่โคตะ มีอะไรที่มีปัญหา ในการดูแลบ้างเวลาอยุ่บ้าน คุณพ่อแสนดีรีบตอบทันทีเลย ว่าโคตะใช้เวลาทานข้าวช้ามาก  1 ชั่วโมงเสร็จ ถ้าไม่อร่อยไม่อยากกินกินแต่ของอร่อย ซึ่งลำบากมากเกรงว่ามาโรงเรียน จะเป็นปัญหา เรื่องนี้เรารู้มาจากหลายสาเหตุ  หลักๆ  วันไหนโคตะเล่นแต่ในบ้าน ไม่ค่อยได้ออกกำลังจะกินน้อย แล้วอืดอาดมาก วันไหน ได้เล่นช่วงเช้า สักสองชั่วโมง จะไม่มีปัญหาเลย สำหรับมื้อเช้าและเย็น  แต่ช่วงที่มิกิคลอดแทบไม่ได้ไปไหนเลยโคตะอยู่แต่บ้าน หงุดหงิดงุ่นง่าน อยากจะบอกว่า เด็กผู้ชาย 3 -4 ขวบมันจะมีฮอร์โมน เท่ากับวัยรุ่นอายุ 17 เลยทีเดียวนะจ๊ะมันก็หมายความว่า ตัวเด็กเองก็ไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองที่มีพลังมหาศาลนี้ ถ้าแม่ไม่พาไปปล่อยพลังก็จะทำอะไรแผลง ๆ  ในบ้านไม่อยู่นึง แล้วเด็ก 3 ขวบ ไม่มีเรื่องเซ็กมาเกี่ยวนี่  เด็กอายุ 17 ยังมีเรื่องเซ็ก แต่เด็กสามขวบจะทำอะไรได้ ล่ะ นอกจากเล่น ด้วยพลังมหาศาลให้เธอมาจุกอยู่ในบ้าน เล็ก ๆ น่าสงสารเป็นที่สุดทำให้ กินข้าวได้น้อยลง  เพราะไม่ได้ปล่อยพลังไปไหน  หงุดหงิดที่แม่อุ้มน้อง บอกให้แม่เอาน้องไปคืนโรงพยาบาล  ความคิดโคตะ คิดว่าน้องซื้อมาจากโรงพยาบาล ไม่ได้คิดว่าพ่อแม่จีบกันแล้วมีน้อง กำลังพยายามอธิบายเรื่องนี้อยู่ เด็กวัยนี้ สอนเรื่องเพศไปเลยก็ง่ายดี เพราะว่า กำลังอยากรุ้ว่าทำไมแม่พ่อไม่เหมือนกัน  น้องสาวไม่เหมือนตัวเอง ฉะนั้น อินพุทใส่สมองไปเลย จะง่ายมากและจำได้ดีทีเดียว แต่ตอนนี้ทั้งมิกิกับโคตะชอบเล่นข้างนอก และไปได้ด้วยกันเป็นเวลานานแล้ว เลยไม่มีปัญหาเรื่องการกิน แต่จะติดนิสัยกินช้ามาก เหมือนตอนแรกคลอดมิกิล่ะ เพราะก่อนหน้านี้ไม่มีปัญหา แล้วคุณแม่ล่ะคะ เซนเซถามอีก /ในเมื่อคุยกับลูกไม่ได้เลยคุยกับแม่แทน/ อ่อ  ห่วงอย่างเดียวค่ะ กลัวเข้ากับชาวบ้านเค้าไม่ได้ เท่านั้นเอง  กลัวใครเค้าไม่เล่นด้วย    คุณแม่ไม่ต้องห่วงค่ะ คิดว่า เด็ก ๆ ที่เข้าใหม่ มาเยอะมากพอโคตะน่าจะหาเพื่อนที่ถูกใจได้สักคน  แบบว่าโคตะมีตัวเลือกมากพอ 55555 ครูใจดีจริง ๆ 55555 แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ จริงแล้วมีเยอะแยะ แต่เวลาน้อยน่ะ จ๊ะ จะไปเช็คสบู่ต่อแล้ว คราวหน้าอยากใส่เมนทอลไปด้วยอยากได้สบู่เย็น รับหน้าร้อน สีดีพบลูด้วยยิ่งดี  ลองคิดสูตรดูก่อน เด๋วออกมาเจ๋ง เสียดายน่ะ